Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

ΕΞΟΔΟΣ

Κάθε στιγμή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.
Όπως και η αξία της.
Συνηθίζουμε όμως να ξεχωρίζουμε τις ωραίες στιγμές
ενώ θεωρούμε ότι οι άσχημες μοιάζουν μεταξύ τους.
Παρόλα αυτά εμμένω στην άποψη μου.

-------------------------- ---------- --------- -------

με διάθεση που πάει κατά διαόλου και έρχεται χαμογελαστή και ματωμένη,χωρίς οι πληγές να φαίνονται - μεθυσμένη να προσπαθεί να ξεράσει και να βρει ηρεμία.
Ήμουν εκεί. Δεν φοβάμαι - οι διάδρομοι των νοσοκομείων και οι μακάβριες σιωπές των γιατρών έχουν φροντίσει για αυτό. Χάνω τον εαυτό μου σιγά σιγά και ανακαλύπτω κάποιον άλλο,που σε καμιά περίπτωση δεν μου μοιάζει.ίσως καποιόν που ζήλευα παλιά.

--- ΑΝ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ,ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΘΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ---

δυστυχώς το ξέρω φίλε μου.

-------- --------- ------------- ----------
κατεβαίνω παραπατώντας τις σκάλες.
στις τουαλέτες βρίσκω δυο καλοσχηματισμένες τροφαντές υπάρξεις.
κοιτάνε τον καθρέπτη. με ρωτάνε αν είναι ωραίες. απάντω με κάποια λόγια που
είπε κάποιος πιο σοφός και περισσότερο μόνος από μένα. συνέχίζουν να χαμόγελουν.καλό αυτό.μου συστήνονται.του χαρίζω το όνομα μου.μου προτείνουν να παώ στο τραπέζι τους.
με το ζόρι κρατιέμαι να μην πάω αλλα και να μην πέσω. απαντώ ευγενικά οτι η παρέα μου φεύγει.με χαιρετούν.φεύγω.
επιστρόφη με τους φίλους.

μια ανάμνηση μου γλυκαίνει την ψυχή/χίλιες την ματώνουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: