Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

ΨΕΜΜΑΤΑ

μου είχες πει
ότι οι ποιητές
είναι αργόσχολοι και ψεύτες
και ότι τα ψέμματα τους
που με ευκολία τα βαφτίζουν ποιήματα
δεν τους ωφελούν
το αντίθετο μάλιστα
τους βασανίζουν και τους σιγοκαίνε
και ότι όταν είναι χαρούμενοι να τους φοβάμαι
γιατί για κάτι κακό θα γράφουν η θα μελετάνε

μου είχες πει επίσης
να μην τους δίνω σημασία
όταν στενοχωριούνται
γιατί τέτοιο είναι το σκαρί τους
να ανθίζουν πλάι στα συντρίμμια και στις στάχτες
και να σκορπίζουν τους καρπούς απ τις πληγές τους
σε χαρτιά παλιόχαρτα και βιβλία
και σε καρδιές ορθάνοιχτες
στον κάθε στολισμένο πόνο με χάντρες γυάλινες
και ναύλον υφάσματα.

εσύ που μου τα έλεγες σίγουρος
όταν με στρίμωχνες τα βράδια
για να μου δείξεις κάποιο στενό
που θα έβρισκα την τιμή και την αξία μου
βιαστικά και με τον χρόνο να με απειλεί

καθόσουν και έγραφες,έγραφες ποιήματα
και έστηνες νταλαβέρι με απατεώνες και ψεύτες γραφιάδες
και μ΄ άφηνες να σας χαζεύω
έτσι μαζεμένους και περήφανους
βέβαιους πως θα ξεγελάσετε κάποιον
που τον ρήμαξε η μοναξιά και η ύπαρξη του.

( εκεί κάτω στην θάλασσα την Νεκρή
και στην αβεβαιότητα την μονιασμένη
έγραψα και εγώ αυτό το ψέμα.....)

Δεν υπάρχουν σχόλια: