Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΔΩ



μνήμη Μαρκ Λίνκους




ξεκίνησε από τους λόφους, ουρλιάζοντας, κυνηγώντας δράκους, τα αγγελάκια πετούσαν στον ουρανό, αντί για φτερά είχαν δεμένους ανεμιστήρες στην πλάτη και ξερνούσαν στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών. οι ένοικοι βρίζανε και τα σημάδευαν με τις γλάστρες. οι ιστορίες των δρόμων δεν τελειώνουν πότέ. οι δρόμοι όλοι δικοί μας. μην σε ξεγελάνε αυτοί με τις στολές, υπάλληλοι, κακοπληρωμένοι, βγάζουν ότι δεν μπορούν στο ΄΄χέρι πάνω χέρι κάτω χέρι΄΄,μην τους φοβάσαι. . . το πολύ πολύ να σε σκοτώσουν ή να σου γδάρουν την ψυχούλα για 2 3 βράδια. . . δεν τους φοβάμαι. . . είδα τον θάνατο να μου κλείνει το μάτι 2 3 4 5 φορές. . . οπότε. . .


οι βραδιές είναι επικίνδυνες.΄αν μπερδέψεις αυτά που γράφεις με αυτά που ζεις, τότε μωρό μου είσαι καμένο χαρτί. . .΄΄το δέχομαι. η λάμψη του θα αξίζει. λογάκια και πράξεις. λογάκια και πράξεις ανομολογητές. ΄΄ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΖΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΠΕΘΑΝΑΜΕ΄΄. . . .


η Αθανασία βρίσκεται στην σκανδάλη του κερατά που σε σημαδεύει, σε εκείνον που δηλώνει άνθρωπος, στην κοπέλα που ουρλιάζει υστερικά και με ματιά της σε σκοτώνει, στα αισιόδοξα φασαριόζικα πλήθη που αλλάζουν τον κόσμο και οι βασανιστές γελάνε. . .


γέλιο. . .ρωτάνε τον Μπουκ. . .-Ποιος συγγραφέας σ΄ αρέσει; - ο Σελίν. . . γιατί τον ξεκοιλιάσανε και αυτός γελούσε. . . έκανε ακόμα και τους δήμιους του να γελάνε. . .


μια παράξενη βραδιά που τίποτα πια δεν είχε σημασία. . . αγωνίστηκα να πεθάνω. . . ξάπλωσα
και τα κουτιά από τις ασπιρίνες δίπλα μου να με κοροϊδεύουν . . άκουσα όμως τον Ρ. να μου λέει. . . ΟΧΙ...ΟΧΙ...ΕΔΩ....ΕΔΩ... ΕΔΩ..... - και έζησα . . . από μια κραυγή ζω. . .από μια αλήθεια υπάρχω. . . άλλοι υπάρχουν από μια παρεξήγηση, από μια λάθος συνεννόηση. . .απο καπότα δωρεάν δείγμα. . . άλλοι από συμφέροντα. . . Ένας από μια αλλεργία που η μάνα του είχε στους αγγέλους και στους κρίνους. . .


και τώρα. . . . . ΕΔΩ. . . .ΕΔΩ...ΕΔΩ. . . .

3 σχόλια:

........ είπε...

Εδώ...εδώ...., Βασίλη μου, καλά δεν είμαστε και εδώ;

Με μια μπύρα ζεστή, με ένα λουκάνικο τηγανητό,
με λίγη ειρωνεία ή αναστενάζοντας καπνό,
θα τα βγάλουμε πέρα ως την άκρη της νύχτας....

..γιατί "το πουλημένο παιχνίδι της ποίησης δεν τελείωσε ακόμα."

Όχι, όχι,.. δεν είναι αυτό, αλλά
..γιατί όπως μεθυσμένος μου είχες πει κάποτε
και ας αρνιόμουν τότε να το πιστέψω..
''Υπάρχει Αγάπη!! Υπήρχε από πάντα!''
....ΝΑΙ, Βασίλη, υπάρχει. Άσχετα που εμείς
δεν την βρήκαμε στις γυναίκες που έτυχε να
γνωρίσουμε και έτυχε να μην ξέρουν τι θέλουν,
ή βλέποντας τους παλιόφιλους να μας κοροϊδεύουν,
ή ξεμένοντας μόνοι μας στις γεμάτες πόλεις.

ευχαριστώ εκείνη την κραυγή που είσαι ΕΔΩ

Β.Σ. είπε...

οι γυναίκες ξέρουν τι θέλουν. . .

αυτό δεν είναι πρόβλημα.

σε φίλω
και είμαστε εδώ.

αυτό.

αυτόχειρας σκορπιός είπε...

ο θάνατος είναι ο πρώτος μας εχθρός κι ο τελευταίος φίλος μας.
...τώρα είμαστε ΕΔΩ αλλά για πόσο ακόμα?

αυτό από μένα.