Μην μου σαλιώνεις τα τσιγάρα

κάθε φορά που σε βλέπω είσαι πιο όμορφη. . .( ο αρραβώνας; δεν ξέρω ). . . το καρναβάλι,ο θίασος στο κεφάλι μου,θα δίνει πάντα παραστάσεις στο σπίτι σου. Ξέρεις να σερβίρεις, ξέρεις να διαλύεις. . . όπως τότε στην βιβλιοθήκη που μου έδειξες την ΄΄Αντιγόνη΄΄ του Σοφοκλή και μου φώναξες ΄΄Για ΄μένα το έγραψε. . .για μένα. . .΄΄. Αυτός την έχτισε ζωντανή σε τάφο και ησύχασε εσένα ποιος θα σε θάψει; σου απάντησα. . .με κοίταξες περίεργα και μου το πέταξες στα μούτρα. Μετά κατεβήκαμε στην παραλία. Θα πάρεις λίγες μπύρες;. . .Λίγες; - πήρα κάμποσες. όλες μέσα στην Θρυλική Firestone, εκεί που όλη η αγάπη μας χωρούσε ( τεκίλα. . .κρασί σαμιώτικο,σαν θεία κοινωνία, κίτρινα φύλλα,καπάκια, τσιγάρα τσαλακωμένα . .ο Φύλακας Ερειπίων. . .όλη μας η αγάπη). καθίσαμε με τους ερωτευμένους, σαν την μπύρα μες το γάλα. ήπιαμε τις μπύρες και βαρέθηκες. Να πετάξουμε τα κουτάκια σ΄ αυτούς και έδειξες τα ζευγαράκια. Άστους, σε λίγο θα πετάνε πέτρες, ή χειρότερα, Αλήθειες μεταξύ τους. Μου χαμογέλασες. Είσαι κακός και με χάϊδεψες τα γένια όπως οι παπάδες βλογάνε τα δικά τους. Τράβηξα μια γερή από το τσιγάρο σου. Το άρπαξες πίσω. Μην μου σαλιώνεις τα τσιγάρα,ρε. . . Άρχισε να βρέχει, άρχισες να βρίζεις και φύγαμε. Στο πάρκο λίγο πιο πάνω από την παραλία,έσπασε ένα κλαδί και έπεσε στον ώμο μου. Γέλασες. Έβρισα και συνέχισες να γελάς. Μπήκες σε ένα ταξί και τράβηξες κατά το Ιπποκράτειο.