όμορφη παρέα....να μοιράζεσαι ένα επίσημο κρεββάτι που λένε και τα χείλη της (κοκκινοκέφαλη για όσους κατάλαβαν-.-), η γερμανική αποβολή να περιτριγυρίζει ενοχλητικά και το άρωμα του καφέ να μου σπάει τη μύτη
ένας τριπλός καφές, γλυκός, καϊμάκι και τα ές ές απο δίπλα αγρυπνούν / μούδιασμα αλλά και ηρεμία / για δυο τρεις στιγμές ο κόσμος μοιάζει με βανίλια ή παγωτό στα μούτρα κάποιου αντιπαθητικού το καλοκαίρι / οι αισθήσεις μπορεί να κοιμούνται όλες / αλλά εικόνες τρέχουν από παντού και όποιος σταματήσει για μια στιγμή, χωρίς προφανή λόγο, για να ρίξει μια ματιά, τυχαία, μόνο κερδισμένος θα βγει.
αλλά ρε γαμώτο λείπει το βούτυρο και το γάλα και τα αυγά.... α και το αλεύρι και δεν μπορούμε να φτιάξουμε το σοκολατένιο κέικ που ονειρευόμασταν και οι δυό στον ανήσυχο ύπνο μας.Και είναι Κυριακή....-Σκατά!-....όλα κλειστά. Ακόμα μια Κυριακή που πρέπει να διαβάσω όπως παλιά,αλλά τώρα πια δεν δίνω σημασία.Άργησα μα κατάλαβα πως δεν βγαίνουν και πολλά από το να αναλώνεσαι σε χαρτιά, λέξεις, στυλό, πληκτρολόγια, αλλά να ζεις έντονα όπως και αν σου κοστίζει-
η τέντα στο απέναντι μπαλκόνι μοιάζει με την σημαία της Σκωτίας / μπλε με ένα λευκό Χ μπροστά / η διασκέδαση από ΄δω που κάθομαι κοστίζει πολλά και είναι υπερτιμημένη / δεν υπάρχουν κοπέλες - να μασάνε τριαντάφυλλα ή να γλύφουν φακέλους με ένα σεβαστό ποσό / ΄΄να γίνουμε και πάλι άνθρωποι΄΄ γραμμένο σε ένα τοίχο / αλλά πότε ήμασταν άνθρωποι για να κερδίσουμε ένα χάδι τώρα ή μια κουβέντα πασπαλισμένα με την γλύκα των χειλιών σου / εκείνα που μιλάνε / όχι εκείνα που δακρύζουν.
λάθος λάθος...." 'Οχι άλλο μαύρο" έγραφε και εγώ σκούντηξα τον Βασίλη χαμογελώντας μιας και πλέον φορούσα το αγαπημένο μου πορτοκαλί πουκάμισο...Θυμάμαι κάποια παλιά και νιώθω καλύτερα. Αυτό είναι....και μην μου ρωτήσεις ξανά γιατί γελώ
No more rain / No more roses . . . ο ουρανός είναι μια τεράστια Marimba και ο Waits Σκύλος Θεός ονερικός / χτυπάει τις κονσέρβες στον τοίχο και γράφει τα τραγούδια του / όμως τα έχουμε ξαναπεί / γινόμαστε βαρετοί σαν τις αλήθειες των άλλων / α, δεν φοράω πια μάσκα / μόνο τραγιάσκα / και δείξε μου έναν που λέει ΄΄ότι η επανάσταση πέτυχε΄΄ / ή μια γυναίκα ικανή για όλα και σίγουρη για τον εαυτό της / θέλω να τους βάλω στον τοίχο μου / σαν αξιοθέατα / όμως η μέρα παραείναι καλή / για τέτοιες σκέψεις / το πορτοκαλί πουκάμισο / χαμογελάει / και λέει ότι με ζηλεύει / ανοησίες. . . / απλώς κάνω ότι δεν ακούω τις βλακείες και με αφοσίωση χαζεύω τα μπαλώματα. . . τις στιγμές που σκάλωσαν στα τακούνια της / τις πευκοβελόνες στα μαλλιά της απ΄ όταν κατρακυλούσαμε στα κάστρα / τις αναμνήσεις στα πλήκτρα του πιάνου και ο νεκρός στην κάσα να μετράει τον χρόνο των από πάνω / αν σταματήσω να μετράω / αν σταματήσω να μετράω τις ανάσες μου και καταφέρω απλά να ζώ με το κακό να με παίρνει μάτι και και το καλό να μ΄ αγνοεί ίσως. . .μάλλον. . . μπορεί. . . λέω να φτάσω. . .και μέχρι το Άμστερνταμ. . . σιχαίνομαι τα ταξίδια. . . όμως τα εισιτήρια είναι στα πόδια μου. . . α α α. . . και η Νύχτα δεν είναι μόνο για ύπνο.
πράγματι νόστιμος ο καφές....πρώτη φορά....δεν θα το πίστευα....πλάκα έχει,αλλά φτάνουν οι λέξεις....δεν ταιριάζουν και πολύ στην παρέα μας.... "Ε ψιτ! Μπορείς να αφήσεις τα τσιγάρα και να μου πιάσεις την κιθάρα;
τα είπαν όλα τα τραγούδια σου / γεμάτα ΄΄κόκκινο΄΄ και έναν ωραίο κόσμο / που θαυμάζω/ που δεν με κάνει να ξεχνώ - η λήθη δεν είναι λύση, είναι κρυφτό - αλλά να υπάρχω όπως εσύ. . . Υπάρχεις Ωραία με λίγα λόγια. . . και η Ειρωνεία μου, μεγαλείο άνευ μέγα. . . ένας ψηλέας Ναπολέων με λίγα λόγια. . . με πολλές λέξεις. . . και όλα ταιριάζουν. . .είτε στην επιφάνεια - σπάνια - είτε στον βυθό - χαμόγελο - . . . .μέσα στην κιθάρα.
-Α....ξέχασα να σου πω και ένα τραγούδι που την πιο όμορφη του εκτέλεση είχα ακούσει ένα ξημέρωμα με μια ελαφρώς ξεκούρδιστη κιθάρα αλλά και με ένα γλυκό χαμηλόφωνο ψίθυρο να ξεστομίζει στίχους που θα ευχόμουν να εννοούσε..........Φτάνει φτάνει....Σήκω! Ο ήλιος έπεσε. Πάμε να πιούμε.....καιρό έχουμε να πιούμε μαζί..πολύ
-Να τα πιούμε και να τα πούμε
-Φύγαμε
Σκορδάς + Ντινάκος
1 σχόλιο:
σαν να τα έβλεπα από μια γωνία :) πολύ ωραίες περιγραφές.
[μάντεψε ποιά]
Δημοσίευση σχολίου