σαν κάποιος που γελάει με τα δικά του αστεία
ή καμαρώνει την ψωλή του στο καθρέπτη
ή καμαρώνει την ψωλή του στο καθρέπτη
το μεγάλο φινάλε / ένα ζευγάρι μεγάλα στήθια να στηρίζουν ανάμεσα τους ένα μπουκάλι τζιν και στα χέρια ένα τασάκι / γεμάτο / βουνό οι γόπες - ο λόφος του καρκίνου / με ψυχραιμία με αξιοπρέπεια / που κάτι αποτυχημένοι αυτόχειρες ξεχάσαν μπροστά σε ένα μεγαλειώδη έρωτα / τραγικοί που διάβασαν Παβέζε-τον Ιταλιάνο με την κιθάρα και τις με τσιγάρα - και Μαγιακόφσκι - που έβαψε την Πλατεία στην Μόσχα ΚΟΚΚΙΝΗ - και ξεδιπλώνουν μια κακή παράσταση - αλλά πέρα από τους θανάτους τα γαμήσια και τα δακρυγόνα είναι μια κοπέλα - που δεν μασάει παραστάσεις και το ηθοποιηλίκι της κακιάς ώρας - στις 4 το πρωί με ένα σεσουάρ προσπαθεί να βράσει μια κατσαρόλα μακαρόνια. . . και όλα εκτοξεύονται, το σύμπαν μικραίνει, το τέλος εμφανίζεται χωρίς να πέσει η λεζάντα ΤΕΛΟΣ -
τα όπλα επιτέλους βγαίνουν / τα μεγάλα ταλέντα ξεδιπλώνονται / σαν αυτούς που θέλουν να γδάρουν το ταίρι τους και με το πετσί να διακοσμήσουν τους τοίχους του εξοχικού τους.
ο μεγαλύτερος σοφός - ένα εγωιστικό κάθαρμα με απίστευτα συναισθήματα και σφιχτό λόγο - στέλνει στο διάολο όλον τον κόσμο μα δεν χτυπάει ποτέ τα ντουβάρια όταν οι διπλανοί κάνουν φασαρία, δεν αφήνει τις γυναίκες του που τον άδειασαν να γυρίσουν μόνες σπίτι. . .
μα βλέπει ένα κάρο συγκλονιστικές γραφές και πράγματα / κάτι ανδρείκελα, κάτι εκλεγμένοι, κάτι μακριά πόδια που πλατσουρίζουν σε μια θάλασσα θλίψης με χρυσά κοχύλια / γεμίζουν το ψυγείο τους κάθε Μεγάλο Σάββατο / αρνούνται όποια βοήθεια ή σύνταξη / η αξιοπρέπεια τους δεν ακούει το στομάχι τους / δεν κάνουν καταχρήσεις - συμπέρασμα΄ ο αυνανισμός είναι υπερτιμημένος και η μοναξιά φόντο στης κάθε τέχνης το πόντο.
τα όπλα επιτέλους βγαίνουν / τα μεγάλα ταλέντα ξεδιπλώνονται / σαν αυτούς που θέλουν να γδάρουν το ταίρι τους και με το πετσί να διακοσμήσουν τους τοίχους του εξοχικού τους.
ο μεγαλύτερος σοφός - ένα εγωιστικό κάθαρμα με απίστευτα συναισθήματα και σφιχτό λόγο - στέλνει στο διάολο όλον τον κόσμο μα δεν χτυπάει ποτέ τα ντουβάρια όταν οι διπλανοί κάνουν φασαρία, δεν αφήνει τις γυναίκες του που τον άδειασαν να γυρίσουν μόνες σπίτι. . .
μα βλέπει ένα κάρο συγκλονιστικές γραφές και πράγματα / κάτι ανδρείκελα, κάτι εκλεγμένοι, κάτι μακριά πόδια που πλατσουρίζουν σε μια θάλασσα θλίψης με χρυσά κοχύλια / γεμίζουν το ψυγείο τους κάθε Μεγάλο Σάββατο / αρνούνται όποια βοήθεια ή σύνταξη / η αξιοπρέπεια τους δεν ακούει το στομάχι τους / δεν κάνουν καταχρήσεις - συμπέρασμα΄ ο αυνανισμός είναι υπερτιμημένος και η μοναξιά φόντο στης κάθε τέχνης το πόντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου