Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

πατούσες στον αέρα


εκπαίδευσα την βραχνούλα μου τουλάχιστον να μην με σκοτώσει
και έτσι καθόταν ήσυχη και χάζευε τα πόδια της μαζί με έμενα

εγώ με μια κόκκινη ουρά από πίσω μου
εκείνη τρίβοντας μπούκοβο  γλυκό στα χέρια της   να κατηγορεί τους τοίχους που ακόμα δεν με πλάκωσαν  
να με πιστεύει όσο πιστεύει στα φαντάσματα  
να με ψεκάζει με αρώματα   να με προκαλεί με άλλα ονόματα
και να της απαντάω
με αυτά που δεν μπορεί να ακούσει.

- μεταξύ μας κανείς δεν έχει
το πάνω χέρι / μόνο εκείνη
τον κώλο κάτω -

μοιραζόμαστε την πείνα μας
και αστεία που τουλάχιστον δεν σκοτώνουν
κοιμόμαστε ο ένας πάνω στον άλλο  με τις πατούσες στον αέρα
ξυπνάμε χωρίς κάποιος από τους δυο να φταίει.


Δεν υπάρχουν σχόλια: